Ik begrijp het wel, maar ik snap het niet. Toch denk ik af en toe dat ik het soms wel doorheb, want blijkbaar heb ik het dan toch ogenschijnlijk bij het goede eind. Of is het nou het juiste eind? Ik heb last van verwarwoorden, een bijzonder zeldzaam en vaak voorkomend fenomeen. Ofwel, woorden die net niet hetzelfde betekenen en daardoor vaak door elkaar gebruikt worden.

Denk maar eens aan nodig en noodzakelijk, of afgunst en jaloezie. En wanneer zeg je almaar en wanneer alsmaar? En wat als het wel begrijpt, maar gewoon niet snapt. Al deze woorden lijken op het eerste gezicht dezelfde betekenis te hebben, maar toch is er vaak een nuanceverschil.

Verwarwoorden zijn woorden die hetzelfde zijn, maar dan anders.

Zo kan je huid een prachtige teint hebben, maar een tint is toebedeeld aan alle kleuren behalve die van de huid. Je kent vast wel ‘een vale teint’. Maar als je twee kleuren blauwe verf koopt dan heb je je palet toch echt beperkt tot de tint van een kleur. Dit fenomeen kun je overigens ook een homofoon noemen.

Je hebt ook vast weleens gehoord van ‘de naakte waarheid’ maar waarom klinkt ‘de blote waarheid’ toch zo raar? Bij naakt en bloot denk je waarschijnlijk als eerste aan zonder kleding. Bij allebei de woorden. Het woord bloot komt van het woord ‘ontbloten’ er gaat dus iets uit. Bij naakt is iets gewoon niet bedekt, er zit niets om. Daarom klinkt de blote waarheid ook zo raar. En andersom voelt op ‘naakte voeten lopen’ ook maar gek.

Je zal er waarschijnlijk ook dikwijls van in de war raken of het vaak tegenkomen. Gelukkig is er nu een verwarwoordenboek, om wat orde in de verwarring te scheppen, of is het nou chaos?